Έτσι λεγόταν το ρεμπετάδικο στου Ψυρρή που βγήκα εχθές το βράδυ για να γιορτάσουμε τα γενέθλια της φίλης μου της Κικής ,έκλεισε τα 23!
Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο μέσα από τις καλές για αυτό που πρόσφερε το μαγαζί φωνές, το κρασάκι έρεε άφθονο στις φλέβες μου μιας και αποφάσισα να στείλω μήνυμα στο παρελθόν μου...
Τι γίνεται όμως όταν το παρελθόν απαντάει αλλά εσύ δεν διαβάζεις αυτό που θα ήθελες να πάρεις ως απάντηση; απαντάς αυτό που θέλει να ακούσει ώστε να μην προκαλέσεις αρνητικό κλίμα, αποφασίζεις να βάλεις ένα ακόμη ποτηράκι, απογοητεύεσαι... και λες είναι θέμα χρόνου να τον διαγράψω οριστικά!!!
Έχουν περάσει χρόνια και ακόμα δεν έχει βγει από την ζωή μου.. φεύγει και έρχεται και εγώ στέκομαι αδύναμη κάθε φορά ελπίζοντας για κάτι που ουσιαστικά δεν θέλω.. γιατί ξέρω πως μόνο κακό θα μου κάνει μια επανασύνδεση...
Και εκεί πάνω που σκέφτεσαι κάθε σας στιγμή και ονειρεύεσαι ακόμη καλύτερες ακούς τους στίχους τραγουδιών που σου απαντούν σε κάθε ερώτημα: ...''ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει και ξαναρχίζω απ΄την αρχή...'' , ''δεν μας συγχωρώ από φόβο χάσαμε..'' , ''απορώ με την καρδία μου που αντέχει να πονά, φαίνεται πρώτη φορά μου αγαπώ αληθινά..'', όσο η καρδία κι αν λαχταρά δεν θα ξαναγαπήσω..'' κι αλλά πολλά που από τη μια λές'' ως εδώ(!!!) '' και από την άλλη λες ''θεέ μου, γιατί γίναμε έτσι εμείς..;''
Και εκεί που δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει και το κρασάκι έχει αρχίσει να επηρεάζει τις αντιδράσεις σου, στέλνεις ένα ''καλή συνέχεια, καληνύχτα!'' , ακούς αυτό που ουσιαστικά θες στη ζωή σου.. ''ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΣ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ.''. το ποστάρεις και στο facebook και πίνεις ένα ποτηράκι ακόμα.. για εσένα αυτή τη φορά!
Μπαίνεις στο ταξί της επιστροφής.. απολαμβάνεις την όμορφη νυχτερινή Αθήνα και το κέντρο.. μπαίνεις στο σπίτι, πέφτεις στο υπέρδιπλο κρεβάτι σου και χαμογελάς... γιατί η ζωή θέλει χαμόγελο ακόμα και αν δεν παίρνεις την απάντηση που ήθελες!!:-)))
αυτού του τύπου τη διαδρομή την ξέρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην έχω κάνει άπειρες φορές.. όταν τελικά φτάνουμε στο κρεβάτι μας μια γαλήνη μας κυβερνά..
το θέμα είναι πως ξυπνάς την επόμενη μέρα.. συνειδητοποιημένη πως μια κατάσταση έχει τελειώσει ή πέφτεις πάλι σε κατάθλιψη???
άκουσε με! τιποτα δεν αξίζει τόσο ώστε να χαλάμε τη διάθεση μας και την ψυχική μας ηρεμία. κάνε κάτι για τον εαυτό σου. σου αξίζει. διέγραψε παλιές καταστάσεις και κοίτα μπροστά. ακόμα και αν δεν κερδίσεις, ένα είναι το σίγουρο! ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ!!!
Κατ. αρχικά σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου, μου δίνει θάρρος ώστε να συνεχίσω να γράφω γιατί είμαι ακόμη στα πρώτα βήματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστύχως όμως μέχρι τώρα κάνω διαρκώς το ίδιο λάθος.. το παρελθόν μου παραμένει παρόν.. ίσως γιατί είναι η μόνη σταθέρα που μπορεί να έχει κανείς.. ξέρω πόσο δίκιο έχεις, χιλιάδες συζητήσεις σχετικά με το θέμα παρελθόν αλλά ποτέ δεν παύει να αποτελεί κομμάτι μας.. όμως σ'ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή σου!:p
YΓ: νομίζω πως τν επόμενη μέρα πέφτεις πάλι σε κατάθλιψη όχι γιατί ονειρέυεσαι στιγμές μαζί του αλλά γιατί ξέρεις πολύ καλά πως δεν θα ξανάρθουν!